Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ψυχρό

Ο Ιερός Ναός Κοιµήσεως της Θεοτόκου στο Ψυχρό αναφέρεται στη βενετσιάνικη απογραφή των ορθοδόξων ναών και µονών του 17ου αιώνα. Πρόκειται για µονόχωρο καµαροσκεπή ναό, µικρών διαστάσεων, χτισµένο από ντόπια υλικά στο κατάφυτο από πεύκα και άλλα δένδρα της µοναδικής χλωρίδας της ανατολικής Κρήτης τοπίο. Κατά καιρούς έχει υποστεί πολλές επιδιορθωτικές επεµβάσεις, προκειµένου να αντιµετωπιστούν στερεωτικά προβλήµατα λόγω της φθοράς του χρόνου. Επίσης, το περίθυρο, το πλαίσιο του παραθύρου και το τέµπλο έχουν αντικατασταθεί από νεώτερα, χωρίς ωστόσο να αλλοιωθεί ο αρχικός λαϊκός χαρακτήρας της αρχιτεκτονικής του οικοδοµήµατος. Πιθανόν, ο ναός ανακατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και τα ιερά Εγκαίνιά του τελέσθηκαν από τον τότε Επίσκοπο Ιεράς και Σητείας Αµβρόσιο Σφακιανάκη. 

Η πανήγυρη αναδείχθηκε, όταν πλέον η γειτνιάζουσα µε τον Άγιο Ιωάννη Ιερά Μονή Παναγίας Παπλινού κρίθηκε διαλυτέα και υπήχθη στην Ενορία Βαϊνιάς και οι Αϊγιαννιώτες γιόρταζαν στο δικό τους ναό τη µεγάλη εορτή της Κοιµήσεως της Παναγίας. Ο ναός λειτούργησε για κάποιο διάστηµα ως κοινό εξωκκλήσι των Ενοριών Ορεινού, Σχινοκαψάλων και Αγίου Ιωάννου. Τελικά, χάρη στις ενέργειες του τότε Ιεροδιδάσκαλου της Ενορίας Αγίου Ιωάννου π. Νικολάου Κλώντζα, υπήχθη στην Ενορία Αγίου Ιωάννου.