Ναός Αγίου Φανουρίου

Πρόκειται για µονόχωρο καµαροσκεπή ναό κτισµένο σε περιοχή του Ίστρου, που βρίθει καταλοίπων της µινωϊκής εποχής, και πάνω στην πεζοπορική - προσκυνηµατική διαδροµή για την ιστορική Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωµένης. Σύµφωνα µε την τοπική παράδοση ο ναός προϋπήρχε από την εποχή της Ενετοκρατίας. Τα υπολείµµατα κτισµάτων που σώζονταν µέχρι προσφάτως στη βόρεια πλευρά του ναού, µαρτυρούσαν πως λειτούργησε ως µικρή µοναστική εγκατάσταση. Σε νοταριακή πράξη του Ιωάννη Ολόκαλου µαρτυρείται ότι το έτος 1529 η Μονή ανήκε στο φεουδάρχη Φραντζέσκο Ζεν, ο οποίος παραχώρησε µέρος γης στον Ηγούµενο Γεράσιµο Καλύβα που είχε εγκατασταθεί εκεί. Εξωτερικά στο ανώφλιο της θύρας στα νότια του ναού υπάρχει σκαλισµένο οικόσηµο χωρισµένο κατά πάλον (κατατετµηµένο), που σύµφωνα µε τον Καθηγητή ∆ηµ. Τσουγκαράκη εικάζεται ότι µπορεί να είναι των ενετικών οικογενειών Nani, Bon ή Cornaro. 

Το 1939 ο ναός ανακασκευάστηκε µε χορηγία του απόστρατου συνταγµατάρχη Εµµ. Καφετζάκη από τον Πύργο, που συµµετείχε στην Μικρασιατική εκστρατεία 1919- 1922. Το 1983 έγιναν εργασίες στήριξης του ναού. 

Ο ναός πανηγυρίζει στις 27 Αυγούστου, ηµέρα µνήµης του Αγίου ενδόξου µεγαλοµάρτυρος Φανουρίου του νεοφανούς.