Ναός Αγίου Νικολάου 

Ο κοιμητηριακός από τις αρχές του 20ού αι. ναός του Αγίου Νικολάου βρίσκεται νότια του χωριού, στον πρώην συνοικισμό «Θυλάκι». Είναι μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός και ανοικοδομήθηκε πριν τα μέσα του 19ου αι. το έτος 1847, σύμφωνα με την εγχάρακτη επιγραφή στο υπέρθυρο της κεντρικής εισόδου. Προφανώς χρησίμευε ως ο ένας ενοριακός ναός πριν την ανέγερση του ναού της Αγίας Ζώνης και πριν τη χρήση του ως κοιμητήριο. 

Παρά τις δύσμορφες επεμβάσεις εξωτερικά από υλικά μη συμβατά, όπως η τοποθέτηση ξύλινου στέγαστρου και κωδωνοστάσιου από τσιμέντο στο αέτωμα της δυτικής όψης, διακρίνονται αρκετά από τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του ναού. Στη νότια όψη υπάρχει η θύρα με λίθινο λιτό πλαίσιο και ελάχιστο διάκοσμο, που συμπληρώνεται με το λιτό υπερυψωμένο ημικυκλικό τόξο. Στο υπέρθυρο ανάμεσα σε ένα εγχάρακτο λιτό διάκοσμο με τρεις ανάγλυφους ρόδακες και φυτικό διάκοσμο διακρίνεται η κτητορική επιγραφή και το όνομα του τεχνίτη «1847 ΦΛΕΒΑΡΙΟΥ 21 ΜΑΝΟΛΑ ΔΑΜΝΟΣ ΑΠΟΥ ΤΟ ΜΑΚΕΤΟ ΕΝΕ ΜΑΣΤΟΡΑΣ (sic)».

Στην ίδια όψη υπάρχει και το παράθυρο ανατολικά της θύρας με λίθινο πλαίσιο όμοιο με αυτό της θύρας. Χαρακτηριστικά είναι τόσο στη θύρα όσο και στο παράθυρο τα υπέρθυρα γείσα με ακόσμητα κυμά­τια, και εντυπωσιακό το φωτιστικό ανάγλυφο αγιοθύριδο στην κόγχη του ιερού βήματος, σχηματίζοντας δύο διάτρητους σταυρούς. Επίσης αξιόλογα δείγματα της λαϊκής τέχνης με σταυρόσχημο διάκοσμο είναι στην ανατολική όψη ο διάτρητος στρογγυλός ανάγλυφος φεγγίτης και ο εντοιχισμένος στο αέτωμα ανάγλυφος ρόδακας. Στο εσωτερικό εντυπωσιάζει το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο με ομοιογενές σκάλισμα και εξαιρετικές παραστάσεις, καθώς και τα λυπηρά αλλά και τα βημόθυρα με τις παραστάσεις των αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Οι εικόνες του τέμπλου έχουν φιλοτεχνηθεί από άγνωστο λαϊκό αγιογράφο της εποχής και εκείνες της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αγίου Νικολάου φέρουν χρονολογία 1852.