Ναός Μιχαήλ Αρχαγγέλου και Τιμίου Σταυρού 

Ο επιβλητικός και μεγαλοπρεπής για το μέγεθος του οικισμού ναός δεσπόζει στο κέντρο του Χριστού, απ’ όπου υπάρχει μοναδική θέα προς το νότιο Κρητικό πέλαγος. Είναι διπλός καμαροσκεπής ναός με δύο κλίτη, τα οποία εσωτερικά συνδέονται με ψηλά τόξα επικοινωνίας, στηριζόμενα σε κίονες. Το νότιο κλίτος είναι αφιερωμένο στον Μιχαήλ Αρχάγγελο και το βόρειο στην  Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Η ανέγερση του ναού σύμφωνα με την προφορική παράδοση ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα, πάνω στα ερείπα παλαιού ναού, και κοντά στο τότε ανεγειρόμενο Δημοτικό Σχολείο του χωριού, για να καλύψει τις συνεχώς αυξανόμενες λατρευτικές ανάγκες των κατοίκων του οικισμού, ως ο δεύτερος ενοριακός ναός. Τότε και μέχρι το 1918 στον Χριστό διακονούσαν δύο Ιερείς, και μάλιστα το 1907, σύμφωνα με έγγραφο του Δήμου Μαλλών, στον οποίο υπαγόταν ο οικισμός, ζούσαν 135 οικογένειες.

Αρχιτεκτονικά ο ναός ακολουθεί τον εκλεκτικιστικό ρυθμό του τέλους του 19ου αι. Το λιθόκτιστο πλαίσιο της κεντρικής θύρας που κοσμεί την είσοδο της νότιας όψης είναι περίτεχνο και αναπτύσσεται σε ζώνες με ημικιονίσκους, παραστάδες και εξέχονται γείσα. Κοσμημένο με ανάγλυφη διακόσμηση είναι και το υπερυψωμένο (ημικυκλικό) τόξο πάνω από τη θύρα. Το περίτεχνο μονόλοβο κωδωνοστάσιο με επίστεψη, χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της περιοχής, υψώνεται στον νότιο τοίχο και φέρει ημερομηνία εγχάρακτη «1919 ΙΟΥΛΙΟΥ 11». Οι έντονα αετωματικές επιστέψεις του ανατολικού τοίχου κοσμούνται με κυκλικούς φεγγίτες, διακοσμημένοι με περίτεχνες σιδεριές δουλεμένες στην υψικάμινο, και απολήγουν στα άκρα σε ανάγλυφους έλικες. Αξιόλογα είναι και τα φωτιστικά αγιοθύριδα στις κόγχες του ιερού βήματος, διακοσμημένα και αυτά με περίτεχνες σιδεριές, έργα ντόπιων σιδηρουργών.

Στο εσωτερικό του ναού το τέμπλο είναι απλό, χωρίς περίτεχνα σκαλίσματα, με εξαίρεση τα λυπηρά και τις θύρες, που είναι επιχρυσωμένα. Το νότιο κλίτος του Μιχαήλ Αρχαγγέλου κοσμείται με δεσποτικές εικόνες λαϊκής τεχνοτροπίας των αγιογράφων της περιοχής Εμμανουήλ Κόμη η Τσουπάκη από την Βιάννο, Εμμανουήλ Ψαράκη από τον Άγιο Βασίλειο Βιάννου και του μοναχού Μακαρίου Καμπάνη από τη Μονή Βιδιανής Οροπεδίου Λασιθίου, με χρονολογίες 1902, 1905, 1906. Οι δεσποτικές εικόνες του βόρειου κλίτους φιλοτεχνήθηκαν αργότερα το 1934, από τον γιο του Εμμανουήλ Ψαράκη, Ιωάννη, ο οποίος είχε διδαχθεί την τέχνη της αγιογραφίας με την τότε ακμάζουσα αναγεννησιακή τεχνοτροπία στο Άγιον Όρος, κοντά στο Γέροντα Ιωαννίκιο στις Καρυές, με την προτροπή και προστασία του Προηγουμένου Ευσεβίου Ξηροποταμηνού (Δασκαλάκη) από τον Χριστό. Στον ναό φυλάσσεται και η σπουδαία μεταβυζαντινή φορητή εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας, που προέρχεται από τον ενοριακό ναό της Μεταμορφώσεως. Επίσης, στο προσκυνητάρι αξιοσημείωτη είναι η φορητή αφιερωματική εικόνα, λαϊκής τεχνοτροπίας, σε δύο διαζώματα της ευρέσεως και υψώσεως του Τιμίου Σταυρού και του Μιχαήλ Αρχαγγέλου, που φέρει χρονολογία 1902, έργο του Εμμανουήλ Κόμη. 

Τα έτη 1950-51 έγιναν οικοδομικές εργασίες και για να καλυφθούν οι αυξανόμενες λατρευτικές ανάγκες προστέθηκε στο εσωτερικό ευρύχωρος γυναικωνίτης και αντικαταστάθηκε το αρχικό βοτσαλωτό δάπεδο του ναού με πλάκες από τσιμέντο. Το έτος 2006 πραγματοποιήθηκαν εξωτερικά εργασίες στερέωσης, στεγανοποίησης, αποκατάστασης και αποκάλυψης των λίθινων τμημάτων του ναού. Τότε καθαρίστηκαν και συντηρήθηκαν τα τέμπλα και οι δεσποτικές εικόνες.