Ναός Αγίου Γεωργίου

Ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται νοτιοανατολικά του χωριού, κάτω από τον νέο Ιερό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου, ανάμεσα σε περβόλια και αμπέλια και κάτω από τον ίσκιο μιας αρχαίας ελιάς, στη θέση «στο Μούρη», όπου κατοικούσαν οι πρώτοι κάτοικοι του Παρσά, πριν τη σημερινή θέση του χωριού. Θεωρείται ο παλαιότερος ναός του οικισμού και κτίστηκε στα πρώιμα χρόνια της Βενετοκρατίας, όπως μαρτυρεί ο τοιχογραφικός διάκοσμός του. Εξωτερικά δεν θυμίζει σε τίποτα ότι πρόκειται για τόσο παλαιό και σημαντικό μνημείο, αφού οι κατά καιρούς ατυχείς επεμβάσεις στο κέλυφος αλλοίωσαν την όψη του. Είναι πολύ μικρός μονόχωρος καμαροσκεπής ναός, με μία μικρή φωτιστική θυρίδα στην κόγχη του ιερού βήματος, ένα πολύ μικρό παράθυρο στη νότια όψη και μία θύρα στη δυτική όψη με καλυμμένο το ημικυκλικό κλειδωτό ανακουφιστικό τόξο. 

Στο εσωτερικό οι ανεπανόρθωτες φθορές στον σχεδόν κατεστραμμένο τοιχογραφικό διάκοσμο είναι εμφανείς και αποκαρδιωτικές. Την εικόνα συμπληρώνει το απέριτο ξύλινο από σανίδες τέμπλο και οι σύγχρονες εικόνες. Οι τοιχογραφίες που διακρίνονται είναι η Δέηση στην κόγχη του ιερού βήματος, μέρος των παραστάσεων της Σταυρώσεως, της Αναλήψεως και του μαρτυρίου του Αγίου Γεωργίου κ. α., και χρονολογούνται στα τέλη του 14ου η τις αρχές του 15ου αι. Άμεσες σωστικές στερεωτικές εργασίες απαιτούνται σε όλο το εσωτερικό του ναού, προκειμένου να περισωθούν τα υπολείμματα των διατηρουμένων τοιχογραφιών που κινδυνεύουν από βέβαιη καταστροφή.