Ναός Αγίου Ευσταθίου στο Σελάκανο

Μέσα σε ένα μοναδικής ομορφιάς και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους δάσος από πεύκα και πρίνους και σε ένα κατάφυτο περιβάλλοντα χώρο με κυπαρίσσια, καρυδιές, αμπέλια, περιβόλια και κάθε λογής καρποφόρα δένδρα, βρίσκεται ο ιστορικός ναός του Αγίου Ευσταθίου. Πρόκειται για μονόχωρο καμαροσπεπή ναό, ο οποίος ανεγέρθηκε την περίοδο της τουρκοκρατίας, στις αρχές του 19ου αι. για να καλύψει τις λατρευτικές ανάγκες των κατοίκων του Χριστού, οι οποίοι τους καλοκαιρινούς μήνες, μετά το θέρος και μέχρι τον τρυγητό των αμπελιών και τη συγκομιδή των άλλων καρπών, μετακόμιζαν στο πανέμορφο Σελάκανο, συνήθεια που τηρούν μέχρι σήμερα. 

Σύμφωνα με παράδοση που διασώζεται μέχρι τις μέρες μας, ο ναός οικοδομήθηκε σε δυσδιάκριτη θέση, για να μην είναι ορατός από τους Τούρκους. Πιθανότατα οικοδομήθηκε σε δύο φάσεις, όπως κανείς μπορεί να διαπιστώσει από την εξωτερική τοιχοποιΐα. Σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, οι Τουρκικές Αρχές σταμάτησαν τη λαθραία ανέγερση του ναού, αφού έγινε πολύ πριν την έκδοση του σουλτανικού διατάγματος Χάτι Χουμαγιούν (Hatt-i Humayun) του 1856, με το οποίο δίδονταν κάποια προνόμια στους υπόδουλους ρωμηούς και επιτρεπόταν η ανέγερση ναών και η παροχή εκπαίδευσης.

Χαρακτηριστικό του ναού είναι ο μεταγενέστερος αντερεισματικός τοίχος (αντηρίδα) στη δυτική πλευρά, ενώ εξωτερικά ο ναός έχει υποστεί τον 20ό αι. διάφορες ατυχείς και κακόγουστες επεμβάσεις, όπως είναι το καμπαναριό, η τσιμεντένια στέγη και τα περιμετρικά τοιχία. 

Μετά την ολοκλήρωση της ανέγερσης, κατασκευάστηκε και το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Είναι απλό, χωρίς ιδιαίτερα σκαλίσματα και λεπτομέρειες, εκτός τις επιστέψεις των κολονών και την κεντρική θύρα του ιερού βήματος, και είναι ζωγραφισμένο στα μεγαλύτερα μέρη του. Περίτεχνη και επιχρυσωμένη μέσα σε σκάλισμα, είναι μόνο η μεγάλη και εντυπωσιακή εικόνα της Αναστάσεως, στη θέση των λυπηρών.

Όλες οι εικόνες φιλοτεχνήθηκαν από τον Βιαννίτη λαϊκό αγιογράφο Εμμανουήλ Κόμη (1901), ενώ στα βημόθυρα αναγράφεται η χρονολογία 1908. Αξιόλογες είναι η περίτεχνη εικόνα του Αγίου Ευσταθίου, του 1840, που βρίσκεται στο κεντρικό προσκυνητάρι του ναού, και η φορητή εικόνα του Αγίου Τρύφωνος, του έτους 1886.