Ναός Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου

Νότια της Μυρσίνης, σε απόσταση περίπου 2,5 χλμ., στη θέση «Άγιος Ιωάννης», όπου βρισκόταν το ομώνυμο μετόχι-συνοικισμός, είναι κτισμένος ο μονόχωρος κεραμοσκεπής Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Από τον ναό αυτό προέρχονται οι φορητές εικόνες που αναγράφουν διάφορες χρονολογίες· της Υπεραγίας Θεοτόκου 1846, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου 1847 και του Τιμίου Προδρόμου 1886, οι οποίες σήμερα για λόγους ασφάλειας φυλάσσονται στο Ιερό Βήμα του Ιερού Ενοριακού Ναού Αγίου Γεωργίου.

Ο λιθόκτιστος ναός έχει θύρωμα λίθινο με λιτό σκάλισμα. Κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες ανακαινιστικές εργασίες, ιδιαιτέρως κατά τη δεκαετία του 1970, όπου κατασκευάστηκε περιμετρικά στην αψίδα του ιερού βήματος ενισχυτικό δοκάρι από σκυρόδεμα και μικρός αντερεισματικός τοίχος. Επίσης στη σκεπή τοποθετήθηκαν κεραμίδα και έγιναν επιχρίσματα με τσιμεντοκονίες. Το έτος 1978 αντικαταστάθηκε το εφθαρμένο τέμπλο με σύγχρονο επίσης ξύλινο, φιλοτεχνημένο από τον μακαριστό λαϊκό ξυλογλύπτη της Σητείας Εμμανουήλ Μαρουκλή. Τότε αντικαταστάθηκαν και οι φορητές εικόνες του τέμπλου, αγιογραφημένες από τον Εμμανουήλ Πατεράκη από τη Φουρνή Μερ/λου, της Παναγίας και του Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου. Το έτος 2000, επί εφημερίας π. Γεωργίου Χριστοδουλάκη, διαμορφώθηκε ο αύλειος χώρος και κατασκευάσθηκε πέτρινο περιτείχισμα. Επίσης αντικαστάσθηκε το δάπεδο με ακαλαίσθητο κεραμικό πλακάκι. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε προσκυνητάρι σώζεται λαϊκότροπη φορητή εικόνα του Ευαγγελιστή Ιωάννου του Θεολόγου, έργο του Μυρσινιώτη ζωγράφου Μιχ. Κριτσωτάκη το 1946.

Όλες αυτές οι εργασίες αλλοίωσαν την αρχική μορφή του ναϋδρίου. Από τα λιγοστά όμως στοιχεία που απέμειναν μπορούμε με επιφύλαξη να διαπιστώσουμε ότι πρέπει να ήταν κτίσμα των χρόνων της τουρκοκρατίας η παλαιότερο της ενετικής περιόδου.

Ο ναός πανηγυρίζει κατά την εορτή της Μεταστάσεως του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στις 26 Σεπτεμβρίου, κατά την εορτή της συνάξεως της αγίας κόνεως Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στις 8 Μαΐου, αλλά και στις 29 Αυγούστου, εορτή της Αποτομής της Τιμίας Κάρας του Τιμίου Προδρόμου.

 Ο δρόμος που οδηγεί στο παλαιό εξωκκλήσι είναι δύσβατος και ανηφορικός και νοτιανατολικά βρίσκεται η θέση «Αγριλός». Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην παρακείμενη τοποθεσία «Λαψανάρης» σώζεται τμήμα της οικίας που έζησε το β΄ μισό του 19ου αι. ο παπα-Μανώλης Δανδουλάκης, γνωστός ως Νταντουλόπαπας, ο οποίος κατέλιπε φήμη καλού και ευλαβούς Ιερέως με πολλά θαυμαστά σημεία στους ανθρώπους, αν κατά την προφορική παράδοση έπεσε θύμα πλεκτάνης και συκοφαντίας και ο τότε Επίσκοπος Ιεροσητείας του επέβαλε την ποινή της αργίας.