Ναός Αγίων Τεσσαράκοντα

Η εκκλησία των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα βόρεια-βορειοδυτικά του χωριού. Ο μικρός καμαροσκεπής ναός έχει δυτική είσοδο και φωτιστικές θυρίδες στις μακρές πλευρές και την κόγχη του ιερού. Εσωτερικά, ένα ενισχυτικό τόξο στηρίζει το θόλο και ένα χαμηλό θρανίο περιτρέχει τους τοίχους. Σύμφωνα με μαρτυρίες ηλικιωμένων κατοίκων της περιοχής παλαιότερα έσωζε κάποια ελάχιστα ίχνη τοιχογραφιών. Εξωτερικά, παρά τις επάλληλες στρώσεις νεωτερικών επεμβάσεων, στη δυτική όψη διατηρούνται ορατά τα μονολιθικό ανώφλι της εισόδου και πάνω από αυτή οι υποδοχές τεσσάρων αγγείων που σχηματίζουν ανάποδο ταυ. Στις δύο υποδοχές σώζονται  τα αγγεία στη θέση τους. Είναι εφυαλωμένα, χρωματιστά, μόνοχρωμα και σύμφωνα με την ειδική ερευνήτρια επί των εντοιχισμένων αγγείων κ. Αν. Γιαγκάκη, χρονολογούνται στο 14ο αιώνα, περίοδος στην οποία μπορεί να αναχθεί και η ανοικοδόμηση της εκκλησίας. Το βυζαντινό παρελθόν του ναού η κάποιου προγενέστερου στην ίδια θέση μαρτυρά ένα μισοερειπωμένο πρόσκτισμα ακριβώς στα δυτικά του ναού με ενσωματωμένους στην τοιχοποιία πλίνθους και ένα τοξωτό πλίνθινο άνοιγμα, καθώς και ένα μαρμάρινο θραύσμα με σταυρό βυζαντινής γλυπτικής που εντοπίστηκε στην περιοχή στις αρχές του 20ού αιώνα από τον G. Gerola.